Jak rozpoznać leasing zwrotny w świetle MSSF 16

Alternatywą dla pożyczki na realizację nowych inwestycji lub na zażegnanie chwilowego kryzysu finansowego może być leasing zwrotny, którego głównym celem jest uwolnienie środków „zamrożonych” w aktywach trwałych.

Operacja leasingu zwrotnego różni się od klasycznej transakcji leasingowej i charakteryzuje się tym, że sprzedawca-leasingobiorca sprzedaje dany składnik majątku i jednocześnie przejmuje go w leasing od nowego właściciela. Z kolei kupujący-leasingodawca nabywa wspomniane aktywo, a następnie oddaje go w leasing poprzedniemu posiadaczowi.

Ujęcie leasingu zwrotnego w księgach jednostek stosujących międzynarodowe standardy rachunkowości znacznie różni się od rozpoznania leasingu według krajowych standardów rachunkowości.

Obowiązki sprzedawcy-leasingobiorcy

W pierwszej kolejności należy ocenić, czy przekazanie składnika aktywów jest sprzedażą w myśl MSSF 15. Jeśli tak, to taką transakcję należy ująć jako sprzedaż składnika majątku, co wiąże się z koniecznością wyceny składnika aktywów oraz ujęcia kwoty zysku lub straty. Jeżeli transfer aktywa nie jest sprzedażą (nie spełnia wymogów wskazanych w MSSF 15), to leasingobiorca kontynuuje ujmowanie transferowanego środka i uznaje zobowiązania równe dokonanemu transferowi, rozliczając je godnie z MSSF 9.

Jeżeli wartość godziwa składnika aktywów jest równa jego wartości bilansowej, to wynik na sprzedaży ustalany jest jako różnica pomiędzy ceną sprzedaży określoną w umowie a wartością netto danego składnika majątku.

Jeżeli natomiast wartość godziwa przedmiotu transakcji odbiega...